کد مطلب : 36798 تاریخ مطلب : 1397/10/10 منبع : فرصت امروز

هر آنچه بايد درباره قرارداد سرمايه گذاري مشترک بدانيد

قرارداد سرمايه گذاري مشترك راهکاري براي همکاري چند شخص حقيقي يا حقوقي به منظور انجام هدف معيني است. تصور کنيد چند شرکت يا شخص مجزا مي خواهند براي انجام پروژه اي مشترك با يکديگر همکاري کنند. شرکت الف فناوري انحصاري خود را براي انجام اين پروژه مي آورد، شرکت ب نيروي انساني را تأمين مي کند و شرکت ج منابع مالي لازم را در اختيار قرار مي -دهد. حاصل اين همکاري انجام پروژه مدنظر به بهترين شکل ممکن خواهد بود.
براي اينکه شرکت هاي مذکور بتوانند با خيال آسوده با يکديگر همکاري کنند، لازم است از طريق قراردادي حدود وظايف و اختيارات خود و ديگران را تعيين کنند. اين قرارداد را سرمايه گذاري مشترك» يا جوينت ونچر» مي نامند. در ادامه، توضيحات مفصل تري درباره اين قرارداد خواهيم داد.
معنا و مواقع استفاده از قرارداد
سرمايه گذاري مشترك يا جوينت ونچر(Joint Venture) که برخي اوقات آن را مشارکت انتفاعي يا مدني نيز مي گويند، اتحاد يا همکاري راهبردي بين دو يا چند شخص يا چند شرکت است که به طرفين آن امکان افزايش توانايي خود براي انجام هدفي خاصي مي دهد. اين هدف خاص مي تواند راه اندازي کسب وکار، تحقيق و توسعه توليد محصول، انجام پروژه اي خاص مانند ساخت آپارتمان يا به طور کلي دستيابي به اهداف مالي يا تجاري يا فني باشد.
براي انعقاد قرارداد سرمايه گذاري مشترک چه بايد کرد؟
نيازهاي تان براي سرمايه گذاري مشترك را تعيين کنيد. در فعاليت هاي تجاري تان ممکن است با شرايطي مواجه شويد که نيازمند فناوري يا تخصص يا اقداماتي باشيد که در مجموعه شما وجود ندارد. براي مثال، شرکت تان به انجام تحقيق و توسعه روي محصولي جديد احتياج دارد، اما در حال حاضر، منابع مالي لازم را در اختيار نداريد يا پس از اختراع، توانايي لازم براي بازاريابي در بازار خاصي(داخلي يا خارجي) را نداريد. در اين وضعيت، انعقاد قرارداد سرمايه گذاري مشترك مي تواند به شما کمک شاياني کند.
اهداف کسب وکارتان را تعريف کنيد.
وقتي ايده اي داريد، بايد آن را به وضوح در شرايط عيني و واقعي در نظر بگيرد. به همين دليل، لازم است هدف و دليل اصلي انعقاد قرارداد سرمايه گذاري مشترك را مشخص کنيد.
شرکاي سرمايه گذاري مشترك را انتخاب کنيد.
براي اينکه بتوانيد به همه اهداف تان برسيد، بايد شرکايي توانا و متخصص برگزينيد. به همين دليل، لازم است مدتي درباره شرکاي بالقوه تان جست وجو و تحقيق کنيد. پس از انتخاب شرکاي بالقوه، سرمايه گذاري مشترك خود را در قالب طرح به آنها ارائه دهيد. سپس، جلسات متعددي با اين اشخاص برگزار کنيد.
در طول برگزاري جلسات به اين مسئله توجه کنيد آيا امکان سازگاري بين شرکت شما و آنها وجود دارد؟ آيا طرفين اين قرارداد ديدگاه مثبتي درباره طرح قرارداد دارند؟ آيا همکاري شما با اين اشخاص موفقيت آميز خواهد بود؟ براي اينکه شرکاي بالقوه شما کاملا طرح شما را بپذيرند، نبايد هيچ ابهامي در ارائه طرح وجود داشته باشد. بنابراين، اگر اطاعات يا فناوري ارزشمندي داريد و نگران ايده طرفين مقابل اين اطلاعات را افشا کنند، پيش از مذاکره، قرارداد عدم افشا منعقد کنيد.
انتخاب قالب يا فرمت قرارداد سرمايه گذاري مشترک قرارداد سرمايه گذاري مشترك شکل هاي مختلفي دارد. شما و شرکاي تان بايد با تعيين هدف و مدت مشارکت و انتظارات تان از همکاري با يکديگر، شکل و قالب سرمايه گذاري مشترك را انتخاب کنيد. به طور خاصه همکاري شما مي تواند در قالب تأسيس شرکتي جديد يا توافقنامه همکاري باشد.
اگر پروژه اي که مايل به انجامش هستيد، پروژه اي بزرگ و طولاني مدت است، شايد بهتر باشد شرکتي جديد تأسيس کنيد. اين شرکت جديد مي تواند شرکتي مجزا با حفظ هويت حقوقي شرکا يا ادغام شرکت هاي فعلي باشد که ممکن است هويت حقوقي تمامي شرکا از بين رود و شرکت جديد به وجود آيد يا يک يا چند شريک در شرکت ديگر ادغام شوند و هويت خود را از دست بدهند. با وجود اين، اگر پروژه مرتبط در کوتاه مدت انجام مي شود و محدوده کوچکي دارد، صرفا قرارداد سرمايه گذاري مشترك منعقد کنيد.
نگارش قرارداد سرمايه گذاري مشترک
1- مشخص کردن اعضا و طرفين قرارداد: بيشتر قراردادها با ذکر طرفين و مشخصات آن ها آغاز مي شود. براي مثال، اين قرارداد بين شرکت الف به شماره ثبت ... به آدرس ... و شرکت ب به شماره ثبت ... و آدرس ... و نيز آقا/خانم ... فرزند ... به شماره شناسنامه ... به آدرس ... منعقد مي شود. .
2- تعاريف قرارداد: در اين قسمت بايد مفاهيمي را تعريف کنيد که قرار است در قرارداد سرمايه گذاري مشترك استفاده شود. براي مثال، منظور از شخص، شخص ثالث، فناوري و... دقيقا چيست.
3- اهداف قرارداد: در اين بخش، هدف از انعقاد قرارداد سرمايه گذاري مشترك را مشخص کنيد. براي مثال، هدف از انعقاد اين قرارداد انجام پروژه ... يا تحقيق و توسعه درباره ... است.
4- مشخص کردن قالب يا ساختار قرارداد سرمايه گذاري مشترك: در قسمت هاي قبلي، توضيح مختصري در اين باره ارائه کرديم. به طور خاصه، اگر قرار است شرکت جديدي تأسيس کنيد، اطاعاتي درباره انواع شرکت ها و در صورت لزوم نحوه ثبت آن بايد داشته باشيد.
5- تعريف مديريت براي سرمايه گذاري مشترك:
در قرارداد، به طور صريح بايد مشخص کنيد مديريت انجام قرارداد با چه شخصي است. شايد مايل باشيد مديريت مجزايي تشللکيل دهيد يا مديريت را يکي از طرفين برعهده بگيرد. بنابراين، لازم است ساختار مديريت، مراحل تعيين و انتخاب مدير، مسئوليت ها و وظايف و نحوه تشکيل جلسه و تعداد جلسات را مشخص کنيد. .
6- .ذکر مسائل مالي مربوط به سرمايه گذاري مشتركدر قرارداد
بايد مشخص کنيد هر يک از طرفين چه مقدار پول نقد يا غيرنقد بايد تأمين کنند. همچنين، ميزان سود و زيان را نيز بايد تعيين کنيد.
7-مشخص کردن مسائل مربوط به نيروي اجرايي:
در قرارداد، بايد مشخص کنيد هر يک از اشخاص چه وظيفه و تعهدي در قبال انجام موضوع قرارداد دارند.
8- توافق درباره اختلافات خود با شرکا:
اگر مسئله اي وجود دارد که شما و شرکاي تان درباره اش اختلاف نظر داريد، در قراردادتان اين اختلاف را حل وفصل کنيد. همچنين، اگر مايل ايد مي توانيد در قرارداد در صورت بروز اختلاف به داور خاصي رجوع کنيد.
9- مشخص کردن مدت زمان قرارداد و تاريخ پايان مشارکت:
در اغلب مواقع، سرمايه گذاري مشترك قراردادي موقت است، بنابراين مدت زماني را تعيين و در قرارداد ذکر کنيد که بايد موضوع قرارداد انجام شود. نکته درخورتوجه ديگر اين است که تعريف مشخصي از انجام موضوع قرارداد و تکميل پروژه ارائه دهيد. اين امر موجب مي شود در آينده، از بروز اختلاف ميان شما و شرکاي تان جلوگيري شود. براي مثال، در قرارداد سرمايه گذاري مشترك براي ساخت آپارتمان قيد کنيد که اين پروژه زماني خاتمه مي يابد که ساختمان تکميل و تمامي واحدهايش فروخته شود. براي تشخيص اينکه پروژه به اتمام رسيده يا خير، مي توانيد از ديدگاه کارشناسان رسمي استفاده کنيد. بنابراين، اين موضوع را هم در قرارداد ذکر کنيد.
10- مستند قانوني قراردادتان را ماده دهم قانون مدني قرار دهيد.
11- امضاي قرارداد: پس از توافق بر سر تمامي موضوعات مهم و مشورت با وکيل قرارداد را امضا کنيد و نسخه اي از قرارداد نهايي را حتما داشته باشيد.
نیمتا روزنامه های کثیرالانتشار کشور